Falend geldsysteem: wiskundig bewijs

door Kaartje
(Eindhoven)

Ik ben geïnteresseerd of er een wiskundig bewijs beschikbaar is dat aantoont, dat voor alle gevallen in het rente-leen-systeem, bezittingen naar de bankier gaan.
Het eilandvoorbeeld is slechts een van de vele mogelijke modellen, er zou ook aflossing kunnen zijn, of er zouden nieuwe verdiensten bedacht kunnen worden.
Ik denk aan een bewijs als het 'halting problem' van de 'universal turing' machine.
Is er een wiskundige die het wil proberen?

Antwoord redactie:
Zoals uit het artikel over het falend geldsysteem blijkt: Geld = Schuld. Deze wetmatigheid vindt zijn oorsprong in het feit dat al het geld als schuld origineert op een bankbalans via balansverlenging. Het geldscheppingsprimaat ligt niet bij de soevereine staat, maar bij de bancaire sector. Elke geldeenheid is binnen dit systeem vergankelijk en heeft geen intrinsieke waarde.

Als een bank een lening verstrekt, wordt slechts het uitgeleende bedrag in omloop gebracht, en niet de daarop verschuldigde rente. Het geld dat nodig is om de rentesom op alle uitgezette leningen te betalen is binnen dit geldsysteem op macroniveau afkomstig van economische groei en inflatie. Met andere woorden zolang het nominale BBP groeit, neemt de totale schuldgedreven geldhoeveelheid toe en is er ruimte voor renteaflossing. Daarom spreken centrale bankiers regelmatig over de mogelijkheid om de groei van het nominale BBP tot beleidsuitgangspunt te promoveren.

Zodra het saldo van economische groei en inflatie stagneert, stort dit geldsysteem dientengevolge met een mathematische zekerheid in. Dit gebeurt aan het einde van een super-schulden-cyclus als schuldverzadiging optreedt. De dynamiek die dan ontstaat heeft een endogeen mathematisch karakter, hetgeen betekent dat het proces vanaf dat moment niet meer vanzelf stopt. Alsdan is er sprake van een 'halting problem'.

Het eilandvoorbeeld laat, in sterk vereenvoudigde vorm, een stagnerende economie zien zonder inflatie. Op zo'n moment treedt de onteigeningswetmatigheid in werking zodra er enige rente geheven wordt. Hoe hoger de rente, hoe korter het tijdpad. Vandaar dat centrale banken de rente nu richting 0% manipuleren.

Het bovenstaande impliceert dat de huidige malaise uiteindelijk alleen opgelost kan worden door nieuw geld, dat niet als schuld in omloop wordt gebracht. Vroeger noemde men dit een 'debt jubilee' . Daarnaast kan gedacht worden aan een geldsysteem waarin de geldeenheden een intrinsieke waarde hebben, zoals bij een goudstandaard.

Zo'n geldsysteem zorgt voor een 'real time' correctie van de internationale economische processen en sluit speculatie en 'financial engineering' grotendeels uit. Het prijsmechanisme wordt dan in alle markten, waaronder de geld- en kapitaalmarkt, volledig in ere hersteld. Centrale banken zijn in deze opzet overbodig, en de overige banken zijn de facto 'credit driven' in plaats van 'debt driven'. De Amsterdamse Wisselbank , die aan de basis stond van de Nederlandse Gouden Eeuw, is hiervan een voorbeeld.

Aug 02, 2013
 aan Kaartje
by: Heidi

Hallo Kaartje,

Charlotte van Dixhoorn heeft hier een heel interessante scriptie over geschreven. De conclusie luidt (in mijn woorden) dat het THEORETISCH niet zo hoeft te zijn dat mathematisch altijd oneindige groei vereist is en de banken steeds rijker worden. Dat komt omdat de betaalde rente opnieuw gespendeerd wordt in de economie. De rente is dus niet weg, maar blijft beschikbaar voor de samenleving als circulerend geld. Maar alleen onder bepaalde voorwaarden (o.a. dat in voldoende hoog tempo alle rente gespendeerd wordt) gaat dat op. Er zijn diverse prikkels waarom banken en het totale systeem niet aan die theoretische voorwaarden zullen voldoen. Hoewel het dus zuiver mathematisch ook anders zou kunnen, is het dus te verwachten dat met een systeem als het onze er wél een situatie ontstaat waarbij exponentiële groei nodig is om het systeem in stand te houden. En in de praktijk zien we ook dat dat zo is.

Dit is de link naar de scriptie. Mocht je tot andere conclusies komen, dan hoor ik het graag.

Antwoord redactie:
De mate waarin betaalde rente recirculeert in de economie via lonen, dividenden, bonussen en andersoortige kosten in de bancaire sector, is van invloed op de snelheid van het genoemde deleverage/deflatieproces. Theoretisch verandert zelfs 100% recirculatie niets aan de omvang van bestaande geldhoeveelheid, omdat de betaalde rente zelf uit de bestaande geldhoeveelheid afkomstig is.

Nieuw geld ontstaat immers alleen via het in de markt zetten van nieuwe leningen/schulden. Vandaar dat het einde van een super-schulden-cyclus een principieel omslagpunt markeert binnen de dynamiek van dit fiat-geldsysteem. Vanaf zo'n moment neemt de beschikbare geldhoeveelheid af, omdat per saldo meer geld als schuld verdwijnt via afschrijvingen en aflossingen, dan dat er nieuwe schulden worden aangegaan. Het inflationary debt-based monetary system wordt dan ook vanaf zo'n Minsky-moment meer en meer deflationary.
Aug 13, 2013
 over de mythe 'geld=schuld'
by: Werner

Beste Kaartje

Ik lees dat je naar wiskundige bewijzen zoekt om een en ander aan te tonen. Vertrekkend vanuit de dubieuze aanname ‘geld = schuld’ kunnen veel afgeleiden bepaald worden, in volledige tegenstelling hiermee kan je de oefening ook andersom maken en wiskundig bewijzen dat de aanname ‘geld = schuld’ uiteindelijk geen rechtsgeldigheid kent. Hierdoor zou je je veel werk kunnen besparen, het volledige schuldencomplex kan dan ook tot nihil herleid worden, het wiskundige bewijs hiervoor kan je vinden via deze link.
Feb 04, 2014
 180 graden draaien
by: G van Grijnen

Geestig om te zien hoe de redactie hier plotseling een 180 graden draai maakt en impliciet erkent dat de theorie van exponentiele geldgroei een waanidee is.

Want zo is het: 99% van alle inkomsten uit rente en commissies die banken ontvangen vloeien terug in de werkelijke economie.

Het bewijs daarvan ligt in het feit dat banken, zeker in Europa, niet stinkend rijk zijn maar ondergekapitaliseerd zijn.
Feb 05, 2014
 absurditeit van rente
by: Anoniem

Dat het geld terugvloeit naar de economie is hier principieel irrelevant, de vraag is naar waar het vloeit en hoeveel mensen er in bittere armoede leven, net zoals er economische stellingen worden bericht die zuiver economisch gezien geen steek houden. Middels een monetaire reset kan dit rechtgetrokken worden, net zoals het dan duidelijk wordt dat rente op zich (niet arbitrair te beschouwen) absurd is. Middels de omgekeerde logica kan een bank immers nog meer geld binnenhalen aangezien er steeds neutraal geld gegenereerd wordt uit de reeds bestaande geldhoeveelheid.

Een monetaire reset ligt in lijn met de stelling van Einstein, "de mensheid krijgt z'n problemen niet opgelost binnen hetzelfde denken als waarin ze veroorzaakt worden". Bizar om te zien is dat deze stelling makkelijker te bewijzen is dan dat het begrepen wordt, maar dat heeft dan met onze manier van denken te maken, logischerwijs.
Feb 07, 2014
 180 graden draaien?
by: Redactioneel commentaar

In het artikel "Wat is er mis met ons geldsysteem?" en op deze website is tot op heden niet gesproken over exponentiële geldgroei. Er wordt slechts gesteld dat het huidige geldsysteem geldgroei noodzakelijk maakt. In het algemeen geldt: als er geen stelling is betrokken, kan er ook niet gedraaid worden, laat staan 180 graden. Maar, nu het toch op tafel ligt: "de theorie van de exponentiële geldgroei" is geen waanidee.

Zoals aan de orde kwam bij de reacties onder "Rente onmogelijk te betalen binnen dit geldsysteem?" is de recirculatie van bancaire (rente)baten volstrekt onvoldoende en, voor zover dit fenomeen optreedt, deels ook nog eens sterk vertraagd.

Dan de praktijk. Vanaf begin jaren '50 tot 2008 groeide de geldhoeveelheid vrijwel exponentieel. Toen de groei stagneerde, en via afschrijvingen naar een krimp neigde, was er meteen een financieel-economisch probleem en trokken de centrale banken de trucendoos open. Deze geldgroei zou nog te overzien zijn geweest, indien de nieuw geschapen girale middelen ten goede waren gekomen aan het (toekomstig) verdienvermogen van de economie. Alsdan groeit de economie hand in hand met de geldhoeveelheid.

Ter illustratie: zelfs in het ogenschijnlijk niet-speculatieve Duitsland is de geldhoeveelheid tussen 1992 en 2006 met 189% gegroeid. Het bruto binnenlands product groeide in deze periode nominaal met 51%. Zonder inflatie bedroeg de economische groei slechts 23%. Ergo: de fysieke economie ontving slechts 1/8 van de toename van de geldhoeveelheid, ondanks de hoge investeringen in verband met de Duitse hereniging. 1/8 van de geldtoename leidde tot inflatie in de goederen- en dienstenmarkten en 6/8 van het nieuwe geld verdween speculatief richting allerhande bestaande activa en hiervan afgeleide instrumenten. Deze geldflux heeft luchtbellen veroorzaakt en megaschijnwinsten voor enkelen opgeleverd, maar is simpelweg ten nadele van het gros van de burgers.

Genoemde allocatietendens heeft sinds medio jaren '80 in de ontwikkelde landen geleid tot een toename van de kapitaalinkomensquote met 10% ten laste van de arbeidsinkomensquote. Deze quotes tellen tezamen op tot 100%. De middenklasse kromp in deze landen gelijktijdig met 10%.

Het geldscheppingsprivilege van banken is een raar fenomeen, dat vanwege morele aspecten politieke aandacht waardig is. Temeer, daar de creatie van giraal geld balanstechnisch "uit het niets" gebeurt. Banken zijn inderdaad ondergekapitaliseerd, maar dat is binnen de huidige bancaire spelregels in deze fase van de monetaire cyclus een logisch gevolg van hun collectieve speculatie.
Feb 07, 2014
 bevolkingsgroei
by: Anoniem

Er is inderdaad iets fundamenteels dat mis gaat, dat staat buiten kijf en kan ook makkelijk aangetoond worden. Los daarvan, wat ik in het bericht (tenzij overgelezen) niet zie is de impact van bevolkingsgroei, zonder diepgaander reflectie lijkt het logisch dat (ceteris paribus) de geldhoeveelheid stijgt in relatie tot deze bevolkingsgroei. Bij gebrek aan data weet ik echter niet hoe dit zich verhoudt tot de rest, wat we wel kunnen afleiden is dat door de inflatie het drukken van geld (of creëren uit het niets) altijd noodzakelijk zal zijn. Meer inzicht kan makkelijk verworven worden door simulaties bij een constante geldhoeveelheid en creatief te zijn met de andere variabelen.
Feb 07, 2014
 Re: bevolkingsgroei
by: Redactie

Groei van de werkgelegenheid en een stijging van de productiviteit legitimeren een groei van de geldhoeveelheid bij een gelijkblijvende omloopsnelheid van het geld. Het huidige banksysteem heeft inmiddels bewezen dat zij deze belangrijke maatschappelijke taak niet kan vervullen. Genoemde verantwoordelijkheid behoort idealiter centraal en collectief ingekaderd te worden in de vorm van een vierde onafhankelijke staatsmacht. De verleiding om voor eigen rekening en risico via niet-productieve geldschepping financieel gewin na te streven is blijkbaar veel te groot.

Bancaire geldschepping door middel van het aanmaken van girale liquiditeit aan de passivazijde van de bankbalans tegen een onderpand aan de activazijde van de balans is goed beschouwd een free lunch ten laste van het voortbrengend vermogen van de samenleving. Temeer daar dit bij gewone banken deels, en bij investeringsbanken vrijwel geheel, ten eigen bate gebeurt. Zo dient de bancaire aankoop van staatsobligaties, vastgoed- en aandelenportefeuilles als onderpand voor geldschepping van diezelfde banken (balansverlenging). Met de aangemaakte girale liquiditeit schaffen banken deze bezittingen namelijk maar al te vaak voor zichzelf aan. In Europa is 55% van de staatsobligaties in het bezit van banken!

Velen denken dat aangetrokken spaarmiddelen via een passivaruil op de bankbalans leiden tot leningen aan derden. Dit levert geen balansverlenging op. Zo zou het eigenlijk moeten zijn, maar dit is nu geenszins het geval. Deze maand verschijnt er een artikel op deze website waarin een praktische reformatie wordt uitgewerkt naar een geldsysteem waarin geld niet meer vergankelijk is en de geldscheppingswinst (seigniorage) ten goede komt aan de soevereine staat.
Feb 07, 2014
 Chicago Plan
by: Anoniem

Inderdaad, uiteindelijk dat wat het IMF ook stelt, weliswaar nog niet geratificeerd maar wel voor iedereen gewoon van hun website te plukken. En wie dit leest, gelooft misschien z'n eigen ogen niet maar het klopt wel.

Jaromir Benes & Michael Kumhof (IMF 2012)

"At the height of the Great Depression a number of leading U.S. economists advanced a proposal for monetary reform that became known as the Chicago Plan. It envisaged the separation of the monetary and credit functions of the banking system, by requiring 100% reserve backing for deposits. Irving Fisher (1936) claimed the following advantages for this plan: (1) Much better control of a major source of business cycle fluctuations, sudden increases and contractions of bank credit and of the supply of bank-created money. (2) Complete elimination of bank runs. (3) Dramatic reduction of the (net) public debt. (4) Dramatic reduction of private debt, as money creation no longer requires simultaneous debt creation. We study these claims by embedding a comprehensive and carefully calibrated model of the banking system in a DSGE model of the U.S. economy. We find support for all four of Fisher's claims. Furthermore, output gains approach 10 percent, and steady state inflation can drop to zero without posing problems for the conduct of monetary policy."
Feb 07, 2014
 Re: Chicago Plan
by: Redactie

In het artikel "Huidig monetair beleid: problemen en mogelijke oplossingen" wordt naar het Chicago Plan verwezen, met een link voor de liefhebbers naar genoemd IMF-artikel. Irving Fisher schreef in 1935 het boek 100% money en adviseerde president Roosevelt om het bancaire systeem zodanig in te richten dat alle girale tegoeden van de banken 100% gedekt zouden worden door reserves bij de centrale bank. Het fractional reserve banking system wordt zo een full reserve banking system. Speculatie in bestaande activa wordt dan sterk afgeremd, omdat ongeremde girale geldschepping met slechts fractionele refinancieringskosten bij de centrale bank niet meer mogelijk is. Het geldwezen staat dan meer ten dienste van de werkelijke economie en brengt via gerichte investeringen in het voortbrengend vermogen van de samenleving niet-speculatieve welvaart binnen het bereik van grote groepen mensen.

Roosevelt negeerde de adviezen en prefereerde zijn New Deal, gebaseerd op fiscale stimulering binnen het bestaande geldsysteem. Neo-Keynesianen verwijzen nog steeds naar deze New Deal als een groot succes. Feitelijk toont de New Deal van Roosevelt het failliet van dit geldsysteem aan zodra het einde van een super-schulden-cyclus is bereikt. Toen Roosevelt in 1937 tegen de grenzen van fiscale stimulering aanliep en gas moest terugnemen stortte de economie dan ook prompt weer in.

Het artikel dat deze maand verschijnt is geinspireerd op dezelfde probleemstelling, maar kiest in haar uitwerking een andere richting dan het Chicago Plan. De scheiding van de huidige girale geldstromen tussen de centrale banken en gewone banken enerzijds, en gewone banken en niet-banken anderzijds, wordt opgeheven. Banken blijven privaat, maar gaan meer lijken op gewone bedrijven. De transitiefase vanuit de huidige malaise is zodanig dat de staatsschulden in enkele jaren grotendeels kunnen worden afgelost. Bovendien ontstaat er een jaarlijkse geldscheppingswinst voor de staat ter financiering van een deel van haar uitgaven.
Feb 08, 2014
 Recessie is herstel
by: Anoniem

Dank voor fijne geschiedkundige toevoeging, het Chicago Plan is inderdaad als een attractor te zien maar lang niet het volledige verhaal. Het is de aanzet tot een volledig nieuw monetair beleid, 'nieuw' is hier relatief te beschouwen en verwijst vooral naar een ethische upgrade van het systeem, een kwestie van bewustwording waardoor een andere modus operandi zal ontstaan. Het is niet langer de vraag dat het zal gebeuren, de vraag is alleen 'hoe' en 'wanneer'? Een aantal vragen kunnen dit (denk)proces activeren, deze vragen zijn vaak volledig tegengesteld aan de huidige manier van denken waarop de reacties verschillend kunnen zijn. In onze verbeelding moeten we nu even voorstellen dat een monetaire reset reeds werd doorgevoerd om dan terug naar de wereld van vandaag te kijken.

Vandaag spreken we over een 'recessie' van de economie, we kunnen ook stellen dat dit niet klopt en de recessie nu net het herstel is. Door meer inzicht te verwerven in wat een monetaire reset echt betekent, wordt dit veel duidelijker. We stellen ons de volgende eenvoudige stelling/vraag.

Stel dat we (wereldwijd)20hr/week zouden werken, is er dan nog voldoende productie om in onze behoeften te voorzien?

Het valt makkelijk te becijferen dat dit wel degelijk kan, de realisatie daarvan is enkel afhankelijk van het monetaire beleid (monetaire reset + aangepaste modus operandi).
Feb 08, 2014
 Nog dieper graven
by: G van Grijnen

Geachte redactie,

Ik ben blij dat ik dit topic nieuw leven heb ingeblazen en nog blijer dat u zo serieus op mijn argumenten bent ingegaan. Dat waardeer ik buitengewoon.

Toch een paar puntjes van kritiek.

1. Als u beweert dat de geldhoeveelheid in Duitsland tussen 1992 en 2006 met 189% is toegenomen dan zult u de bron moeten vermelden waaraan u deze cijfers ontleent. Dat is standaard
wetenschappelijke praktijk.

2. Een geldhoeveeldheid die in 15 jaar met 189% is toegenomen is nauwelijks opzienbarend te noemen gezien het feit dat er in 1989 de totale failliet boedel van de DDR aan het toenmalige
West-Duitsland werd toegevoegd. Ook in aanmerking genomen dat de laatste 2 decennia de welvarendste van de 20e eeuw waren.

2a. 189% in 15 jaar is ruim 7% per jaar aan geldgroei. Nauwelijks verontrustend gegeven de omstandigheden en nauwelijks enig bewijs voor de stelling die rondzingt op het internet dat er sprake zou zijn van wereldwijde exponentiele geldgroei sinds de introductie van het rentestelsel.

3. U zult echt dieper moeten graven om de oorzaken te achterhalen.
Feb 09, 2014
 Re: Nog dieper graven
by: Redactie

De door u gevraagde bron is de website van de Bundesbank. De geldgroei in Duitsland is als voorbeeld gekozen, omdat deze de laagste was binnen de eurozone. De periode 1992-2006 is valide, omdat de omwisseling van Oost-Duitse marken in West-Duitse marken toen geheel afgerond was, zodat substitutievervuiling inmiddels uit de statistieken verdwenen was.

Nogmaals, het gaat niet om de geldschepping als zodanig, maar om de productieve versus niet-productieve geldschepping. De niet-productieve geldschepping bedroeg zelfs in Duitsland 75% van de totale geldtoename. Juist vanwege het feit dat in genoemde periode "de failliete boedel" van Oost-Duitsland via (economische) structuurinvesteringen opgeknapt moest worden, is het verwonderlijk dat de niet-productieve geldschepping nog steeds veruit de overhand had.

In het artikel "banken- en schuldencrisis" op deze website is te lezen wat er gebeurt als het geaggregeerde schuldniveau als percentage van het BBP een bepaalde drempelwaarde overstijgt.

Verder geeft u aan dat 189% geldgroei over deze periode een samengestelde jaarlijkse groeivoet van 7% representeert. Onder verwijzing naar uw opmerking over "de mythe van de exponentiële geldgroei" het volgende: als er sprake is van een groeivoet, dan is er per definitie sprake van exponentiële groei.

Tenslotte: de discussie op internet over rendementen op financiële activa en hiervan afgeleide instrumenten in relatie tot noodzakelijke exponentiële geldgroei, wordt in delen van de internationale academische wereld breed gedragen. Deze discussie is niet helemaal ongegrond, maar is vaak wel ongenuanceerd, omdat neutraliserende effecten van inflatie en economische groei meestal abusievelijk onvermeld blijven. Deze neutraliserende effecten zijn het gevolg van de gezonde niet-speculatieve geldgroei.

De redactie zou het op prijs stellen indien u andermans standpunten op internet niet als een idee fixe identificeert met deze website. Uw comment onder punt drie is ingekort vanwege het gekozen taalgebruik en de ongefundeerde subjectieve bejegening. Discussies op deze website moeten zindelijk blijven en niet persoonlijk worden.


Feb 09, 2014
 Kritische massa
by: Anoniem

Ben het eens dat het niet zozeer gaat over geldschepping as such dan wel hoe we onze economie inrichten en dat geld aanwenden, hiertussen bestaat een wisselwerking. Zuiver economisch gezien kunnen we morgen iedereen een miljoen op de rekening storten, alle schulden op een louter technisch manier aflossen en nog veel meer, dat is allemaal mogelijk mits we een gezond monetair beleid onderhouden. De vraag stelt zich hoe we het idee van een monetaire reset maatschappelijk bespreekbaar kunnen maken, veel mensen blijken niet eens op de hoogte te zijn dat deze optie bestaat. De bevolking kan dit dan ook niet in overweging nemen bij hun besluitvorming, noch kan men een verschillenanalyse opmaken. Enig idee hoe we dat in praktische zin kunnen aanpakken? Het is mijn overtuiging dat dit in het belang is van ons allen als we ons voor nog veel meer ellende willen behoeden.
Feb 09, 2014
 Re: kritische massa
by: Redactie

Fundamentele monetaire discussies zijn er altijd geweest, met name tussen de traditionele currency school en de banking school. In de VS is deze strijd in de 19e eeuw het meest zichtbaar geworden via de presidenten Andrew Jackson (1829-1837) en Abraham Lincoln (1861-1865). Jackson doorbrak het bankenkartel en overleefde vele aanslagen en Lincoln was, na het introduceren van staatsgeld in de vorm van de greenback, de eerste Amerikaanse president die in 1865 vlak na zijn herverkiezing tijdens zijn ambtsperiode werd vermoord. In de 20e eeuw werd de strijd, met de oprichting van de Federal Reserve in 1913, beslecht in het voordeel van de banking school.

De facto hebben we sinds 1960 met de algehele verbreiding van het huidige bancaire girale geldsysteem ten koste van chartaal geld, en het sluiten van de 'goldwindow' door president Nixon in 1971, de banking school in volle omvang teruggekregen. Banken scheppen immers het girale geld, zoals ze vroeger als private partij eigen papiergeld in omloop brachten. Als een bank vandaag de dag failliet gaat blijkt dit girale geld even waardeloos te zijn als het papieren geld van een bank die in de 19e eeuw zijn deuren moest sluiten.

De traditionele currency school, die in de jaren '30 een voorlopig laatste stuiptrekking liet zien via het Chicago Plan, zal logischerwijs aan momentum gaan winnen naarmate dit systeem verder in zichzelf gaat vastlopen. Het IMF-artikel is wat dat betreft een teken aan de wand. De geschiedenis laat helaas zien dat er veel armoede verdeeld moet worden voordat noodzakelijke veranderingen doorgevoerd worden.

Het zijn niet de minsten geweest die zich in de twintigste eeuw ingezet hebben voor een ander geldsysteem. John F. Kennedy had via een executive order in mei 1963 al schuldenvrij geld in de vorm van American State Notes, parallel aan de Federal Reserve Notes, in omloop gebracht. We weten wat er in november van dat jaar is gebeurd. Minder bekend is dat de eerste rechtshandeling van zijn opvolger, Lyndon B. Johnson, het intrekken van deze executive order betrof.

De vorige Governor of the Bank of England, Mervyn King, heeft vaak verwezen naar het geldscheppingsprivilege van banken als oorzaak van de huidige crisis. Hij was een lone wolf in het hol van de leeuw (Londen). King typeerde deze crisis als: "The most serious financial crisis since the nineteen thirties, if not ever".

Groot-industrieel Henry Ford heeft eens gezegd: "Als de mensen dit geldsysteem zouden begrijpen, dan hebben we een revolutie voor zonsopkomst". Voor (r)evolutionaire veranderingen is het vaak voldoende als 5% van de bevolking als een soort kritische massa in beweging komt. De benodigde verandering zal waarschijnlijk via een wal-keert-schip scenario verlopen. Het is dan belangrijk dat een reset niet betekent dat het systeem via de centrale banken schoongespoeld wordt en vervolgens op dezelfde leest een doorstart krijgt. De tijd zal het leren.
Feb 09, 2014
 evolutionair imperatief
by: Anoniem

Er beweegt inderdaad wat, weet echter niet of dit gekaderd wordt binnen de laatste evolutionare cyclus zoals de chaostheoretici ons dit kenbaar stellen. Dit betreft een herkenbaar 4-fasenproces dat gestart is omstreeks 1800.

(1) activatiestadium
(2) accumulatiestadium
(3) chaos- of beslissingsvenster
(4) chaospunt, ineenstorting of doorbraak

De monetaire reset is hierbinnen een uiterst belangrijk element om een totale ineenstorting te voorkomen en/of af te wenden waarna het herstel/rechtzetting zich kan doorzetten.
Feb 11, 2014
 mooi om te lezen
by: Heidi Leenaarts

Mooi om dit te lezen. Bovenaan in deze uitwisseling van inzichten heb ik iets ingebracht. Ik houd me nu verder stil omdat ik mbt deze details er niet zo veel van weet. Maar ik heb het wel gevolgd en vind het mooi dat er steeds meer informatie wordt gegeven op een heldere manier en inderdaad ook op een gepaste toon en met respect.

Dank!
Feb 11, 2014
 Denkkaders
by: Anoniem

Beste Heidi

Ook leuk om je reactie te lezen. Wanneer we de huidige situatie diepgaander analyseren zie je ook dat veel problemen te maken hebben met het verwisselen van denkkaders, dit is niet enkel dogmatisch van aard maar ook zijn we ons daar niet altijd bewust van. Het leidt wel tot het zgn 'chaosdenken' waardoor nogal wat turbulentie en nondialoog (zoals ik het even wil benoemen) ontstaat. Als we dit 'economisch' vertalen dan kunnen we verschillende denkkaders onderscheiden, elk heeft z'n eigen interpretatieregels maar die worden graag 'mismeesterd' in de strijd om 'het gelijk'. Vertrekkend van de basis (Fischer)

(1) MxV = PxT
(2) (1) + schuldencomplex (traditioneel)
(3) (1) + (2) + fractioneel bankieren

Speculatie staat hier een beetje los van en speelt zich af in een ander tijdruimte-continuüm, maar heeft wel een invloed op de traditionele markten. Speculatie herbergt geen economische logica, hierbovenop komt (eerder onbewust) het continu switchen van verschillende denkkaders en bijhorende motieven. Deze chaotische brij maakt het eerder logisch dat we in een crisis verzanden, we hebben dan ook nood aan radicale remedies en die vinden we in een monetaire reset waarvoor verschillende opties bestaan.

Op zich goed nieuws zou je dan denken, het probleem is nu dat een monetaire reset behoort tot de zgn 'overkoepelende waarheden', het ambieert verzoening maar wordt op zich niet altijd begrepen (zelfs verworpen) door de strijdende partijen. De haast tragische en bijzonder pijnlijke grap is dat een monetaire reset principieel veel eenvoudiger is, het brengt ons transparantie en efficiëntie waardoor het herstel van de economie veel sneller kan dan menigeen zou willen vermoeden, net zoals men het als onmogelijk zal willen percipiëren (annex geen aandacht schenken).

Kortom, het brengt ons als mensheid tot een zeer bizarre situatie, het is als zeggen dat onze problemen opgelost zijn, maar tegelijkertijd verwerpen we de oplossing omdat we er niet in geloven (en misschien zelf niet eens begrijpen door het continu verwisselen van denkkaders). Nu, dit alles lijkt misschien zeer ingewikkeld, als we het aandacht geven wordt dat steeds helderder. Beetje als 'oefening baart kunst', praktische oefeningen kunnen dan helpen maar vaak kom je nog niet eens tot een dialoog hieromtrent. Uiteindelijk zit je dus niet met een 'economisch' probleem maar met een probleem van het denken, net zoals de stelling 'It's all in the mind', niet zomaar een cliché dus, zeer zwaarwichtig.
Apr 01, 2014
 Goede discussies hier
by: Stichting Ons Geld

Fijn om te zien dat er steeds meer Nederlandse blogs zijn die het fractioneel bankieren en volreserve bankieren onder de loep nemen.

Neem anders ook eens een kijkje op onze website:

www.onsgeld.nu

Niels
Apr 01, 2014
 in spelvorm
by: Anoniem

Idd, steeds meer mensen worden zich bewust dat er wat aan de hand is, ook in spelvorm sinds kort.

http://stirantwerpen.wix.com/sancho
Apr 16, 2016
 Geldschepping
by: Anoniem

De redactie schreef:
==
Als een bank een lening verstrekt, wordt slechts het uitgeleende bedrag in omloop gebracht, en niet de daarop verschuldigde rente. Het geld dat nodig is om de rentesom op alle uitgezette leningen te betalen is binnen dit geldsysteem op macroniveau afkomstig van economische groei en inflatie.
==

Dat is niet zo. Het geld dat banken als rente ontvangen, brengen ze namelijk via allerlei kanalen ook weer terug in omloop. En daarbij treedt bovendien geldschepping op. De banken creëren dus de hoofdsom en OOK de rente.

Meer hier http://rudhar.com/economi/monydebt/nl/dbat1603/PvdD.htm#Rentespiraal en onder de daar gegeven links.
Apr 16, 2016
 Geldschepping maakt niemand rijker
by: Ruud Harmsen

De Redactie schreef:
==
Bancaire geldschepping door middel van het aanmaken van girale liquiditeit aan de passivazijde van de bankbalans tegen een onderpand aan de activazijde van de balans is goed beschouwd een free lunch ten laste van het voortbrengend vermogen van de samenleving.
==

Nee, dat is dat niet zo. Er komt namelijk aan beide zijden van de balans waarde bij, dus per saldo geen voordeel. Eerder nadeel voor de bank, vanwege de scheve voorwaarden. http://rudhar.com/economi/monydebt/nl/024mutag.htm

Een bank kan geen geld scheppen en daar iets mee betalen! http://rudhar.com/economi/monydebt/nl/028lerig.htm

(Onderpand is trouwens geen juiste term. Een onderpand staat niet op de balans, want is geen eigendom van de partij die het pandrecht verkrijgt.)

Terug naar het artikel: Wat is er mis met ons geldsysteem?

Extra’s

Zoek op deze site:

XML RSSAbonneer je via RSS
  • XML RSS
  • follow us in feedly